CISZA to spektakl, instalacja performatywna  i seans leczniczy w jednym. CISZA to dodatkowe miejsce w przestrzeni publicznej, debacie społecznej, intymnych relacjach. CISZA  to szczególne miejsce odpoczynku, wytchnienia i samoobserwacji.  Tym miejscem jest ciało. Jest to trening z jednej strony medytacyjny i introwertyczny, a z drugiej bezpośredni i konfrontacyjny – w  relacji i sprzężeniu energetycznym z otoczeniem – obiektami w przestrzeni oraz ludźmi i ich ciałami, wraz z tym, czego nie widać – ich uczuciami, myślami i fantazjami. Performerzy niczego nie udają. Czasami są aktywni, a czasami bierni. Śmieją się. Płaczą. Rozmawiają. Tańczą. Widownia niczego nie ogląda. Wszystkiego doświadcza osobiście.

“Praktyka stworzona przez twórców ma za zadanie wypracować odpowiedź na potrzebę czy pragnienie ciszy, stanu z jednej strony medytacyjnego, skupiającego myśli i odsuwającego od jazgotliwego, polifonicznego charakteru doświadczenia życia w mieście, z drugiej – otwierającego na otoczenie, uwrażliwiającego na to, co słyszalne, odczuwalne i dostrzegalne. “  Teresa Fazan