„Za mocno skupiamy się na sobie samych, zapominając, że nie jesteśmy jedynymi zwierzętami na Ziemi” – stwierdzenie Joanny Bednarek stało się punktem wyjścia dla proponowanej tu praktyki choreograficznej. Naturokulturowy kształt środowiska powstaje w wyniku tysięcy interakcji międzygatunkowych. To, co wydaje się jedynie krajobrazem dla ludzkiej aktywności to złożone relacje z innymi organizmami żywymi. Relacje, które my ludzie bierzemy za pewnik, których bardzo często nie dostrzegamy i to nasza ignorancja, nasza nieświadomość międzygatunkowa sprawiają, ze nie dostrzegamy obecnej katastrofy – masowego wymierania gatunków. A przecież skoro jesteśmy jednym ekosystemem to czyż nie jest tak, ze gdy jeden gatunek wymiera, wymiera część ekosystemu a tym samym część nas?
Wymieranie ordowickie (ok. 438 mln lat temu). Wymieranie dewońskie (ok. 374 mln lat temu). Wymieranie permskie (ok. 250 mln lat temu). Wymieranie triasowe (ok. 201 mln lat temu). Wymieranie kredowe (ok. 66 mln lat temu). Szóste wymieranie: teraz.
Jaką formę może przyjąć zauważanie i uświadamianie sobie tych zerwanych relacji? Jak wpływa to na kształt krajobrazu?
„Dokumentacja znanych przypadków wymierania może się wydawać jedynym sposobem udowodnienia, że znajdujemy się w samym środku kryzysu biotycznego; właśnie takich dowodów domagają się sceptycy. W końcu nie może być sprawy o morderstwo, jeśli nie znaleziono zwłok. (…) Sądzę, że „anegdotyczne” świadectwa wymierania na całym świecie, przekazywane nam przez ekologów, to zaledwie wzmianki o katastrofalnym stanie rzeczywistości, a procesy wymierania przebiegają po cichu, w większości przypadków nawet bez naszej wiedzy”
Podczas tygodniowej rezydencji wraz z zaproszonymi gościniami: Agatą Siniarską, Daną Chmielewską, Ewą Rucińską, Magdą Fejdasz i Justyną Stasiowską zastanowimy się nad tym, w jaki sposób postrzegamy otoczenie i jakie nawiązujemy z nim relację. Poprzez metodologie choreograficzne będziemy starać się rozwijac uważność na otoczenie i umiejętność nawigacji pomiędzy różnymi kanałami uwagi. Ponieważ nasze działania będą się odbywać na terenie miasta to właśnie miasto stanie się naszym punktem badawczym, rozumianym jako ekosystem wspólnoty międzygatunkowej. Będziemy performować dla i z jego mieszkańcami, zarówno tymi ludzkimi jak i nie-ludzkimi, w miejscach ujarzmionych przez człowieka jak i tych zaanektowanych przez naturę.
Rezydencja zakończy się pokazem i rozmową z publicznością.
15.08.2021, godz. 19.00
Zapraszamy